Inductie verwarmingssysteem Topologie Review

Alles inductie verwarmingssystemen zijn ontwikkeld met behulp van elektromagnetische inductie die voor het eerst werd ontdekt door Michael Faraday in 1831. Elektromagnetische inductie verwijst naar het fenomeen waarbij elektrische stroom wordt gegenereerd in een gesloten circuit door de fluctuatie van de stroom in een ander circuit dat ernaast is geplaatst. Het basisprincipe van inductieverwarming, een toegepaste vorm van de ontdekking van Faraday, is het feit dat wisselstroom die door een circuit vloeit, de magnetische beweging van een secundair circuit dat zich ernaast bevindt beïnvloedt. De fluctuatie van de stroom in het primaire circuit
gaf het antwoord op de vraag hoe de mysterieuze stroom wordt gegenereerd in het naburige secundaire circuit. De ontdekking van Faraday leidde tot de ontwikkeling van elektrische motoren, generatoren, transformatoren en draadloze communicatieapparatuur. De toepassing ervan is echter niet vlekkeloos verlopen. Warmteverlies, dat optreedt tijdens het inductieverwarmingsproces, was een grote hoofdpijn die de algehele functionaliteit van een systeem ondermijnde. Onderzoekers probeerden het warmteverlies tot een minimum te beperken door de magnetische frames in de motor of transformator te lamineren. De wet van Faraday werd gevolgd door een reeks meer geavanceerde ontdekkingen, zoals de wet van Lentz. Deze wet verklaart het feit dat inductieve stroom omgekeerd vloeit in de richting van veranderingen in magnetische inductiebeweging.