principe van elektromagnetische inductieverwarming
In 1831 ontdekte Michael Faraday elektromagnetische inductieverwarming. De basis principe van inductieverwarming is een toegepaste vorm van de ontdekking van Faraday. Het feit is dat wisselstroom die door een circuit vloeit, de magnetische beweging van een secundair circuit dat zich ernaast bevindt, beïnvloedt. De fluctuatie van de stroom in het primaire circuit gaf het antwoord op de vraag hoe de mysterieuze stroom wordt gegenereerd in het aangrenzende secundaire circuit. De ontdekking van Faraday leidde tot de ontwikkeling van elektrische motoren, generatoren, transformatoren en draadloze communicatieapparatuur. De toepassing ervan is echter niet vlekkeloos verlopen. Warmteverlies, dat optreedt tijdens het inductieverwarmingsproces, was een grote hoofdpijn die de algehele functionaliteit van een systeem ondermijnde. Onderzoekers probeerden het warmteverlies tot een minimum te beperken door de magnetische frames in de motor of transformator te lamineren.
Warmteverlies, dat optreedt tijdens het proces van elektromagnetische inductie, kan door toepassing van deze wet worden omgezet in productieve warmte-energie in een elektrisch verwarmingssysteem. Veel industrieën hebben geprofiteerd van deze nieuwe doorbraak door inductieverwarming te implementeren.
